11 τρόποι διαφοροποίησης της διδασκαλίας

Fresh-Education : 11 τρόποι διαφοροποίησης της διδασκαλίας:   του Παπαδόπουλου Πάρη, Σχ. Συμβούλου 11 τρόποι, οι οποίοι μπορεί να αποτελέσουν οδηγό  στην πράξη για διαφοροποιημένη διδασκαλία:...

Η «θυσία» του Αντρέι Ταρκόφσκι

Προσκυνητής: Η «θυσία» του Αντρέι Ταρκόφσκι: Μ.Ε.Λαγκουβάρδου Τι θα πρόσφερες στο Θεό, για να μη γίνει ποτέ ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα, που θα αφανίσει τη ζωή από τη γή; Θα μπορούσες...

Παναγούδα - Κελί Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΔΟΞΑΣΑΤΕ- εκδήλωση

                                                            ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΔΟΞΑΣΑΤΕ  

Ήταν ο τίτλος της Χριστουγεννιάτικης εκδήλωσης του Δημοτικού Σχολείου Πορταριάς που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου και ώρα 19:00 στο Δημοτικό Θέατρο Νέων Μουδανιών. 

Ήταν μια ορθόδοξη προσέγγιση του νοήματος των εορτών όπου οι μαθητές παρουσίασαν  ύμνους, κάλαντα και δρώμενα του Δωδεκαήμερου μέσα από την Εκκλησιαστική και λαϊκή μας παράδοση.

Πλήθος κόσμου παρακολούθησε την εκδήλωση και χειροκρότησε τους μαθητές που παρουσίασαν τα δρώμενα με τη συνοδεία μουσικών οργάνων που έπαιζαν οι ίδιοι οι μαθητές και χορωδίας επίσης από τους μαθητές .

Υπεύθυνος: Κων/νος Μηνάογλου
Παρουσίαση διαφανειών: Ζάχου Ελένη

 ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΩΝ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΔΟΞΑΣΑΤΕ from Ελενη Ζαχου

 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

χριστος γενναται δοξασατε from Ελενη Ζαχου

Αν ο Χριστός χτυπήσει την πόρτα σας, θα τον αναγνω...

kentripotideas : Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική .: Αν ο Χριστός χτυπήσει την πόρτα σας, θα τον αναγνω...:   Θα έλθει ίσως σαν άλλοτε φτωχός Κι αποδιωγμένος. Σαν ένας εργάτης, Σαν ένας άνεργος Η ένας απεργός που αγωνίζεται...

Ταινία "Τα παιδιά του Παραδείσου"

Τα παιδιά του Παραδείσου» («Bacheha-Ye-aseman»)

«Τα παιδιά του Παραδείσου» («Bacheha-Ye-aseman»)

http://dyosmaraki.blogspot.gr/

Χθες βράδυ αν και το τελευταίο διάστημα σπάνια ανοίγω την τηλεόραση, καθηλώθηκα από μια ταινία που προβλήθηκε στην ΕΤ1. Εδώ και πολύ καιρό δεν θυμάμαι άλλη ταινία να με άγγιξε τόσο πολύ συναισθηματικά. Τα λόγια μου πιστεύω πως σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τις εικόνες της ταινίας. Πιστεύω πως αξίζει να την δείτε.

Η ταινία χωρίς βαρύγδουπα νοήματα και χλιδάτα σκηνικά αναδεικνύει μία τρυφερή αλλά και απλοϊκή ιστορία που διαδραματίζεται σε κάποια φτωχογειτονιά της Τεχεράνης στο Ιράν.

Η ταινία «Τα παιδιά του Παραδείσου» (με πρωτότυπο τίτλο «Bacheha-Ye-aseman») Ιρανικής παραγωγής μέσα από μια ηθογραφική παρουσίαση της καθημερινότητας του ιρανικού λαού, προβάλλει τη φτώχεια και παράλληλα κάποιες ανθρωπιστικές αξίες όπως είναι η αλληλεγγύη, η αξιοπρέπεια, η αγάπη, η επικοινωνία με τους συνανθρώπους και πολλά άλλα. Με μια «αφελή» περιήγηση πιστεύω πως συγκινεί όχι μόνο τα παιδιά μα και κάθε ενήλικα.

Το κυρίαρχο θέμα της ταινίας λοιπόν περιστρέφεται γύρω από ένα ζευγάρι παλιά αθλητικά παπούτσια!!!!! Την ίδια στιγμή που στις«πολιτισμένες» χώρες ένα ζευγάρι παπούτσια ίσως φαίνεται ως κάτι το δεδομένο, σε άλλες χώρες «υποδεέστερες» (για εμάς) αφού το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, θεωρείται ως πολυτέλεια επειδή ακριβώς μπορεί να μην υπάρχει δεύτερο διαθέσιμο….

Το τοπίο μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η υπόθεση είναι τα δρομάκια της παλιάς Τεχεράνης με στενά, αδιέξοδα, παντού τοίχους σπιτιών χωρίς να φαίνεται πουθενά φύση. Η μοναδική δήλωση φύσης βρίσκεται στην αυλή του φτωχικού σπιτιού των πρωταγωνιστών όπου βλέπουμε μια λιμνούλα στην οποία κολυμπούν μερικά χρυσόψαρα.

Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι δύο παιδιά, ο 9χρονος Αλί (Μοχάμεντ Αμίρ Ναντζί)και η μικρότερη αδελφούλα του Ζόρα (Αμίρ Φαρόκ Χασεμιαν). Η ταινία ξεκινά με μια σκηνή κατά την οποία ο Αλί παραλαμβάνει από τον τσαγκάρη τα παπούτσια της αδελφής του που του είχε πάει για επισκευή. Στην επιστροφή για το σπίτι ο Αλί χάνει τα παπούτσια. Οταν επιστρέφει στο φτωχικό των γονιών του αποκαλύπτει στην αδελφή του πως έχασε τα παπούτσια της και εκείνη με τα τεράστιο θλιμμένο βλέμμα της τον ρωτά πως θα πάει στο σχολείο χωρίς αυτά. Με έναν πατέρα με πενιχρά εισοδήματα και μια μητέρα κατάκοιτη και άρρωστη δεν υπάρχουν περιθώρια να αγοραστούν καινούργια. Η Ζόρα πηγαίνει σχολείο το πρωί και ο Αλί το απόγευμα.

Ετσι προκειμένου να μην αποκαλυφθεί το μυστικό της απώλειας των παπουτσιών της Ζόρας στους γονείς, τα παιδιά με μία αξιοθαύμαστη συνεργασία-ή συνωμοσία- (με αρκετά απρόοπτα) δίνουν την εξής λύση. Τα μεσημέρια συναντιούνται καθημερινά σε ένα συγκεκριμένο σημείο της διαδρομής στο οποίο τρέχει η Ζόρα μετά το σχολείο και προσπαθεί να προλάβει να αλλάξει παπούτσια με τον Αλί ο οποίος τρέχει με τη σειρά του να προλάβει να φθάσει στην ώρα του στο σχολείο για το μάθημα. Δεν τα καταφέρνει όμως πάντα με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει τις επιπλήξεις του διευθυντή.Οι περιπέτειες των παιδιών και του μοναδικού ζευγαριού παπουτσιών που αποφάσισαν να μοιραστούν είναι πολλές. Μία απλή και αθώα σκηνή που με συγκίνησε είναι όταν η Ζόρα διαπιστώνει μια μέρα πως τα παπούτσια του Αλί είναι βρώμικα και δεν μπορεί να τα φορέσουν την επόμενη ημέρα. Ετσι τα δύο παιδιά αποφασίζουν να πλύνουν μαζί ο καθένας από ένα παπούτσι στην μικρή λιμνούλα με τα χρυσόψαρα που βρίσκεται στην αυλή του σπιτιού τους. Προς στιγμήν ξεχνούν τα καθημερινά τους προβλήματα και αφήνονται στην παιδική τους αθωότητα, παίζοντας και δημιουργώντας σαπουνόφουσκες.Είναι μία από τις λιγοστές σκηνές όπου τα προσωπάκια των παιδιών φωτίζονται από ένα τεράστιο χαμόγελο, δείχνοντας πως τα φτωχά παιδιά αρκούνται σε ένα απλό και ανεπιτήδευτο παιχνίδι με το νερό και το σαπούνι για να χαρούν, να αφεθούν, να ξεφύγουν προς στιγμήν από τη δύσκολη καθημερινότητά τους, επειδή απλά είναιΠΑΙΔΙΑΚάποια ημέρα προκηρύσσεται αγώνας δρόμου τεσσάρων χιλιομέτρων, στον οποίο μπορούν να συμμετάσχουν μαθητές από όλη την επικράτεια. Το τρίτο έπαθλο είναι ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια. Είναι παράξενο και ασυνήθιστο θέμα ο ήρωας να αγωνίζεται αποκλειστικά για να πάρει αυτό που έχει ανάγκη. Να αγωνίζεται όχι για να κερδίσει μα για να χάσει (να κατακτήσει την τρίτη θέση) .

Στη διαδρομή του αγώνα δρόμου οι σκηνές που στριφογυρίζουν στη σκέψη του Αλί με πρωταγωνίστρια την αδελφή του και το παράπονό της που δεν έχει παπούτσια να φορέσει, είναι εκείνες που του δίνουν δύναμη και τελικά καταφέρνει να φτάσει όχι τρίτος μα πρώτος , γεγονός που σημαίνει πως δεν κερδίζει τα πολυπόθητα παπούτσια……..

Με συγκλόνισε η φράση του Αλί προς το γυμναστή του: «Βγήκα τρίτος, κύριε;»

Οταν οι φωτογράφοι θέλουν να του αποσπάσουν μια φωτογραφία εκείνος στέκει θλιμμένος και βουρκωμένος αφού δεν κέρδισε αυτό για το οποίο πάλεψε!!!! Τα αθλητικά παπούτσια για την αδελφή του!!!

Το τελευταίο πλάνο δείχνει τον Αλί να βάζει τα πληγιασμένα , από την προσπάθεια που κατέβαλλε, πόδια του μέσα στη λιμνούλα με τα χρυσόψαρα. Και εκείνα προσπαθούν να του γιατρέψουν τις πληγές….
Τελικά η ταινία σε βάζει στο παιχνίδι να νοιώσεις πως ένα απλό αντικείμενο όπως ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια, μπορεί να ενώσει δύο παιδιά για έναν κοινό σκοπό, να αναδείξει την ευρεσιτεχνία τους αλλά και τις προσδοκίες τους που βέβαια καμία σχέση δεν έχουν με εκείνες του πολύπλοκου κόσμου των ενηλίκων.

Στην ταινία οι ενήλικες εμφανίζονται αδύναμοι, ενώ τα παιδιά δυναμικά. Κυριάρχο ρόλο παίζουν οι δύο μικροί πρωταγωνιστές που μου φάνηκαν σαν να ζουσαν την κάθε στιγμή, σαν να μην έπαιζαν σε κάποια ταινία. Μπορεί αυτές τις σκηνές να τις έχουν ζήσει στη πραγματικότητα, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε……

Πάντως σε έναν «πολιτισμένο» κόσμο ένα ζευγάρι παπούτσια δεν θα μπορούσε ,όπως πιστεύω, να αποτελέσει ποτέ αφορμή για μια ταινία.
Αντίθετα στον κόσμο των παιδιών που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, όχι μόνο μπορεί, μα μας προτρέπει να γίνουμε και εμείς παιδιά,να ζήσουμε μαζί τους τις σκηνές αυτές και να προσπαθήσουμε να δούμε την καθημερινότητα με τα δικά τους μάτια.

Ισως έτσι καταφέρουμε να διακρίνουμε τις ευαίσθητες πτυχές της σκληρής πραγματικότητας …

Ταινία "Το νησί"

Ανέβηκε στις 14 Φεβ 2011

Ολόκληρη η ταινία Ostrov (Το Νησί) (Russia, 2006)
Πρωταγωνιστούν:
Dmitriy Dyuzhev, Petr Mamonov
Η ταινία είναι Ρωσσικής παραγωγής, με τίτλο OCTPOB δηλαδή Το Νησί. Τον Νοέμβριο του 2006 κυκλοφόρησε στην Ρωσία με μεγάλη επιτυχία η ταινία του ρώσου σκηνοθέτη Παύλου Λούγγιν ΤΟ ΝΗΣΙ.Η ταινία μας παρουσιάζει ένα επεισόδιο του β Παγκοσμίου πολέμου σε νησί στην λευκή θάλασσα όπου αρχίζει η τραγωδία ενός νεαρού ρώσου ναύτη που τον εξαναγκάζουν οι Γερμανοί να εκτελέσει τον αξιωματικό του για να του χαρίσουν την ζωή.
Στην συνέχεια η ταινία μας μεταφέρει στο έτος του 1974 σε ένα μοναστήρι της ιδίας περιοχής όπου ο νεαρός ναύτης ως μοναχός Ανατόλιος τώρα προσπαθεί να ξεπεράσει με την προσευχή της καρδιάς το βαθύ τραύμα της ενοχής για το αμάρτημα του φόνου.Ο σεναριογράφος Δ. Σόμπολεβ, στο ερώτημα σε ποιους απευθύνεται η ταινία σχολιάζει. Κατά την άποψη μου η ταινία απευθύνεται στους ανθρώπους για τους οποίους τα αισθήματα ενοχής έχουν κάποια σημασία, διότι η ύπαρξη αυτού του αισθήματος όπως και της συνειδήσεως επιτρέπουν στον κόσμο να βρίσκουν την ισορροπία τους.Ο σκηνοθέτης Πάβελ Λογγίν που για πρώτη φορά ασχολήθηκε με εκκλησιαστικό θέμα παρατηρεί:Ο θεατής αυτής της ταινίας είναι ο βασανισμένος άνθρωπος που δεν έχασε την ελπίδα να βρει το νόημα της ζωής.
Ακόμη μια δυνατή ταινία από τον μοσχοβίτη αρχιμάστορα Pavel Lounguine [Taxi blues, Luna park]. Το Νησί [Ostrov, 2006, 112'] επαναπροσδιορίζει την πίστη ως ιδανικό, απομονώνοντάς την σ' ένα ερημίτικο υποβλητικό και υγρό περιβάλλον. Μακριά από δόγματα και θέσφατα. Γυμνή απέναντι στις ενοχές, τις προσωπικές αμαρτίες και τα σφάλματα προς τον συνάνθρωπο. Ο Ταρκόφσκι κι ο Ρουμπλιώφ, ο Κανιέφσκι και η Μια Ανεξάρτητη Ζωή του, ο 41ος Παράλληλος και η υπερβολή, μπολιάζουν το κάδρο. Ανορθόδοξες οπτικές, τακτικές και ιδέες που αποικοδομούν το μακρινό παρελθόν και σταλάζουν γαλήνη στην ψυχή, λυτρώνοντάς την από τα δεσμά και τις ενοχές.

Μια Ελληνίδα δασκάλα στη Δανία διηγείται πώς διδάσκονται οι μικροί μαθητές

Μια Ελληνίδα δασκάλα στη Δανία διηγείται πώς διδάσκονται οι μικροί μαθητές

«Καλές γιορτές» δεν θα πάρω…

Εκπαιδευτικές και θεολογικές αταξίες: «Καλές γιορτές» δεν θα πάρω…:     «Καλές γιορτές. Να περάσετε όμορφα».  Νταξ…. Σε βγάζουν από τη δύσκολη θέση τα λογάκια αυτά. Άλλωστε, τι να πεις; Άσε που είναι ...

Το μεγαλείο του έρωτα και του θανάτου

Ύμνος στη Γέννηση του Χριστού (Συρία) ترتيل بيزنطي للميلاد المجيد

ιστορική στιγμή!

Για να εφαρμόση κανείς σωστά τους κανόνες της Εκκλ...

Πατερικός: Για να εφαρμόση κανείς σωστά τους κανόνες της Εκκλ...: Για να εφαρμόση κανείς σωστά τους κανόνες της Εκκλησίας και να ωφελήση τους ανθρώπους, πρέπει να έχη πνευματική κατάσταση, για να έχη κ...

Ὁ Ἅγιος Σπυρίδων. Προστάτης τῶν Φτωχῶν,

ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ: Ὁ Ἅγιος Σπυρίδων. Προστάτης τῶν Φτωχῶν, Πατέρας τῶ...: Η διάσωση της Κέρκυρας από τον Άγιο Σπυρίδωνα τον Θαυματουργό την 11η Αυγούστου του 1716 Φώτης Κόντογλου –( ἀ π ὸ τ ὸ Ἀ σάλευτο Θε...

Οκτώ από τις παλαιότερες απεικονίσεις της Παναγίας...

web-theologos: Οκτώ από τις παλαιότερες απεικονίσεις της Παναγίας...: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  Ι.Ν. Παντανάσσης '' To Γενέσιον της Θεοτόκου '' 1) Η Παναγία και ο Χριστός-Βρέφος. Κατακόμβες της Αγί...

Πρωτειά μαθήτριάς μας σε Διαγωνισμό Λογοτεχνίας

Πρωτειά μαθήτριάς μας σε Διαγωνισμό Λογοτεχνίας

ΤΟ ΘΑΥΜΑ - Chudo - Greek subs

Το Θαύμα - 

Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά που συνέβησαν στη Σαμάρα το 1956. Στη διάρκεια των διακοπών, μια κοπέλα παίρνει από τον τοίχο την θαυματουργή εικόνα του Αγίου Νικολάου και αρχίζει να χορεύει μαζί της, αλλά ξαφνικά παγώνει στη θέση της. 

Η κατάστασή της θα κρατήσει πολλούς μήνες. Οι κάτοικοι της μικρής πόλης είναι τρομοκρατημένοι από αυτό το εξαιρετικό γεγονός, το οποίο εξελίσσεται σε ένα θαύμα